Heb jij al een kostuum voor carnaval? Merel is nog wat onzeker over het zijne maar is deze onzekerheid wel nodig? Het is carnaval. Al de dieren in het bos waren druk bezig hun kostuum klaar te maken voor het carnavalsfeest. Merel had spelden van de naaldbomen op zijn rug gezet, net zoals bij een egel. Hij had er lang aan gewerkt en was er best trots op! ‘Mijn vrienden gaan dit zeker een leuk idee van me vinden!’ riep Merel enthousiast. Bijna aangekomen op het feest, zag Merel zijn vrienden al van ver dansen. Hij keek naar de kostuums die ze hadden gemaakt. Eekhoorn had een mooie mantel van bladeren en leek wel een superheld. Haas was met haar jurk van stro net een echte prinses. Das had met het schors van de bomen een schild gemaakt waardoor hij leek op een schildpad en Vos rolde zich in het zand zodat hij de grijsbruine kleur kreeg van een wolf. Merel voelde zich plots onzeker. Wat waren zijn vrienden creatief! ‘Ik val in het niets bij hen’ dacht hij somber. ‘Zo kan ik echt niet op het carnavalsfeest verschijnen’. Verdrietig ging hij weer naar huis. Merel bleef de hele avond zwaar teleurgesteld in zijn nest zitten en miste al het plezier. Hij vroeg zich af wat zijn vrienden aan het doen waren. Onderaan de boom hoorde hij een stem. Merel zette zijn gedachten even op stil en luisterde. ‘Hé Merel, kom je nog? We zijn op jou aan het wachten’ klonk het. Merel leunde naar voren om te zien wie er aan de boom stond. Haas stond hoopvol naar boven te kijken. Merel zuchtte en antwoordde: ‘Ik kom niet Haas’. Haas keek hem onderzoekend aan; ‘Hoezo je komt niet? We missen je!’ zei hij. Merel voelde zich hierdoor wel wat beter. Ze misten hem. Wat maakt het dan uit hoe zijn kostuum eruitzag. Merel besloot toch naar het carnavalsfeest te gaan en vloog naar Haas. Haas keek hem bewonderend aan. ‘Je bent net een egel!’ riep hij enthousiast. ‘Eumh, ja! Dat ben ik!’ zei Merel blij. Blij dat Haas wist wat zijn kostuum voorstelde, maar bovenal blij dat hij vrienden had die hem er graag bij hebben.